Nişanlanacağı qız onu yuxuda gördü, evlərinin şəklini divardan asdı – Oqtay
Əliyevin ən böyük arzusu nə idi?
Kulis.az ötən gün dünyasını dəyişən Əməkdar mədəniyyət işçisi, Televiziya
prodüseri və rejissoru Oqtay Əliyev haqqında maraqlı faktları təqdim edir.
Əliyev Oqtay Vidadi oğlu 19 iyun 1968-ci ildə İrəvan şəhərində doğulub.
1975-1985-ci illərdə İrəvan şəhəri M. F. Axundov adına orta məktəbdə oxuyub.
İrəvandan Azərbaycana deportasiya olunduqdan sonra Oqtay ailəsi ilə birgə
Bakıya köçür. O, Azərbaycan Dövlət İncəsənət İnstitutunun Kino və Dram
Rejissoru fakültəsində təhsil alır.
Oqtay Əliyev 90-cı illərdə başlanan milli hərəkatın iştirakçılarından olub.
Müsahibələrinin birində bu haqda deyir:
“O vaxtı Azərbaycan bayrağını fəxrlə əlimdə gəzdirirdim. İllərlə ən böyük
arzum Azərbaycan bayrağı olan döş nişanını sinəmdə gəzdirmək idi. Amma təəssüf
ki, tapa bilmirdim. İndi mənim qızlarım bayrağımızı eyvandan, avtomobildən
asırlar. Sevindirici haldır”.
Oqtay Əliyev erməni dilini çox mükəmməl bilib. Bu baxımdan erməni mətbuatını
və mediasını yaxından izləyib, orada baş verən hadisələrdən xəbərdar olub.
Özünü həmişə qaçqın kimi hesab edən Oqtay bəy müsahibələrinin birində bu haqda
deyir:
“Mən həmişə qaçqınam. Öz torpağıma qayıtmayana qədər, özümü qaçqın kimi hiss
edəcəyəm. İrəvan mənim babalarımın şəhəridir. Mən indi də ora getsəm,
gözüyumulu evimizi taparam, hər yeri tanıyaram. Ora gedə bilməmək məni
yandırır. Bizim ev şəhərin mərkəzindəydi. İndi Rusiya kanallarında İrəvanın
mərkəzini göstərəndə, öz evimizi görürəm. Görürəm, pis oluram ki, evimizə gedə
bilmirəm. Ağrı dağın fonunda son dəfə şəhərin şəklini çəkmişdim. O şəkildə
bizim evimiz də var. Həmin fotonu evimdə saxlayıram, telefonumda da gəzdirirəm.
Bir dəfə bir erməni ilə yazışırdıq. Mənə dedi ki, siz İrəvan, Zəngəzur deməklə
o torpaqlar sizin olmur. Onda mən ona dedim ki, bax, mən irəvanlıyam, İrəvan
xanının nəslindənəm. Sən mənə İrəvanda bir dənə qədim erməni abidəsi göstər və
yaxud da tarixi bir məkan göstər, mən deyim ki, sən orda yaşayıbsan. Mən çox
istəyirəm ki, İrəvana yenidən qayıdaq. Hər bir irəvanlı üçün bu həyati
məsələdir”.
Oqtay Əliyev 1993-cü ildə Azərbaycan televiziyasında “Virtuoz” adlı layihənin
prodüseri olub.
1990-cı ildə “Ər və arvad”, “Molla Nəsirəddin və Əzrayıl”, “Gəlin, açıq
danışaq, lap açıq”, “Əkizlərin nağılı” pyeslərinin və bir sıra əlamətdar
bayramların quruluşçu rejissoru olub, ssenarilərini yazıb. “Korifey”, “Həftə
çal-çağırı”, “İşdən sonra”, “Yeni ulduz” layihələrinin müəllifi və baş
prodüseri olub.
O, 23 yaşında aktrisa Dilarə Əliyeva ilə ailə həyatı qurub. Dilarə Əliyeva
Oqtayla tanış olmazdan əvvəl onu yuxuda görür. Belə ki, qruplarında oxuyan bir
qızın nişan konfetini balışının altına qoyub yatan Dilarə gecə yuxuda Oqtayı
görür. Səhər durub bacısına deyir ki, yuxuda kök, saqqallı bir oğlan görmüşəm.
Bir neçə aydan sonra isə Oqtay Dilarəni yaxın dostlarının məsləhəti ilə filmə
çəkmək istəyir. Oqtayla ilk dəfə rastlaşan Dilarə ona deyir ki, mən səni
yuxumda görmüşəm. Bir il sonra isə onlar ailə qururlar. Cütlüyün Aytən və Banu
adlı qızları dünyaya gəlir.
Oqtay Əliyev 1998-ci il oktyabr ayının 5-də “SOY” production şirkətinin
təsisçisi və prezidenti olub. “Ən yaxşı ssenariyə görə” I Audiovizual festival,
Bakı- 2001, “Ən yaxşı animasiya işinə görə” III Beynəlxalq Audiovizual festival
Bakı – 2003 mükafatlarını qazanıb.
Müsahibələrinin birində Dilarə Əliyeva həyat yoldaşı haqqında deyir:
“Nə qədər güclü görünsəm də, özünə əmin görünsəm də, mən həyatımı Oqtay
olmadan, Oqtaysız təsəvvür edə bilmirəm. Mənim gücümün arxasında Oqtay dayanıb.
Onun varlığı mənə meydan verib. Oqtay mənim cekpotumdur”.
Oqtay Əliyevin adı müəyyən dövrlərdə Kərim Abbasovla qalmaqalda hallanıb. O,
hətta Kərim Abbasovu məhkəməyə verərək ondan 200 min manat təzminat da tələb
edib.
Əməkdar mədəniyyət işçisi Oqtay Əliyev 22 mart 2023-cü ildə idarə etdiyi
avtomobildə qəza keçirərək 54 yaşında həyatını itirib.
